سازمان فرهنگى هنرى شهردارى تهران، يكى از سازمانهاى موثر در پهنه فرهنگ شهرتهران و نيز كشور، و داراى ميدان و افزارهاى وسيع براى تعامل با جامعه شهر تهران است. با توجه به اينكه تحول سازمانى، در دستوركار اين سازمان قرار گرفته است، يكى از گام هاى بنيادين در اين تحول سازمانى، طراحى معمارى سازمان است.

طراحى معمارى سازمان متناسب با وظايف و ماهيت سازمان، مستلزم ورود به تبيين پديده فرهنگ و تبيين معمارى موجود و مطلوب فرهنگ شهر تهران است. لذا به عنوان يك محور مهم در اين طراحى معمارى، ورود به اين مقوله در دستور كار تيم طراحى قرار گرفت. 

طراحى معمارى سازمان، متناسب با نيازمنديها و شرايط محيطى بيرونى و درونى سازمان، بر اساس مدل تكامل تدريجى راهبردها، معمارى و اجرا (ترما) از چارچوب و متدولوژى معمارى نظام‌هاى خرد و كلان (چم)،‌ طى سه مرحله اساسى صورت مى گيرد. در مرحله اول كه هم اكنون در دستور كار قرار گرفته است، طراحى دورنماى معمارى سازمان، انجام مى‌شود. فعاليت تيم طراحى معمارى، به موازات فعاليت برنامه ريزى راهبرى سازمان و در تعامل با آن در حال انجام است.

معمارى نظام آموزشى مطلوب، نظامى را ترسيم مي‌كند كه بتواند به نيازهاى كنونى و آينده جامعه اطلاعاتى، و تحولات سريع، تنوع و پيچيدگى محيط آن، پاسخ دهد. اين معمارى تلاش مى‌كند پاسخى را براى مشكلات و آسيبهاى نظام آموزش كنونى ارائه كرده، و سازوكارى عملياتى براى تحقق نيازمنديهاى نظام آموزشى مطلوب فراهم آورد. نظام مطلوبى كه محيط رشد اسماى حسناى الهى را فراهم آورد، و بر محوريت تعاليم الهى،‌ محيطى امن، ايمن، جذاب را در يك سازوكار  باغبانانه و نه نجارانه، ايجاد كرده، و با نگاهى مسئله محور، امكان رشد خلاقيت و ساير توانمنديهاى فراگير را تمهيد كند.

در اين ترسيم، معمارى مسائل مولفه‌ها و حوزه‌هاى مختلف نظام آموزشى را پوشش داده، و سازوكارها و تمهيدات لازم براى ابعاد مختلف اين نظام در يك ساختار يكپارچه را فراهم مي‌آورد. در حوزه نظام كلان آموزش، كودك، به عنوان ورودى ماشين نظام خرد آموزشى، و فارغ‌التحصيل به عنوان خروجى اين ماشين، والدين و خانواده او، محيط جامعه اطلاعاتى و تحولات آن در گذر زمان، فرهنگ نظام آموزشى، قوانين نظام آموزشى، ساير نظامهاى كلان مرتبط با نظام آموزشى (نظير نظام كار و توليد، نظام تامين اجتماعى، نظام طبقه بندى و ارزيابى و پرداخت حقوق كاركنان، نظام آموزش عالي)،‌ نظريات علمى شكل دهنده و پشتيبان اين نظام، و اجراى تجربه شده اين نظام،‌ مولفه هاى اصلى نظام كلان را تشكيل مى دهند. و در حوزه نظام خرد آموزش، فراگير، مربى، فعاليت يادگيرى با تدريس و بدون تدريس (مستقل و شخصي)، بستر فعاليت آموزشى، خصوصيات كنونى و مطلوب فراگير، اهداف آموزشى، درس افزارها، كتاب و منابع آموزشى، محتوى، ساختار مواد و موضوعات آموزشى، ساختار هستي‌شناسي،‌ الگوها و روش تدريس،‌ گروه بندى، مديريت زمان، فضا، ارزيابى، قوانين و مقررات آموزشى، مدرسه و مراكز آموزشى، تربيت مربى، مديريت منابع انسانى، سازمان و نظام پشتيبانى كننده، و در نهايت وارسى و اعتبار سنجى فعاليت آموزش، مولفه هاى نظام خرد را تشكيل مى دهند.  

مفهوم معمارى در حوزه  سيستم و سازمان ، مفهومى جوان است. دانش معمارى در اين حوزه، در حال رشد و شكل گيرى است. اما توجه به معمارى در ايجاد نظامها، و بخصوص نظامهاى مبتنى بر فاوا، با سرعت زيادى در حال رشد است. اين در حالى است كه افراد مختلف، زواياى مختلفى از مفهوم معمارى به عنوان يك بدنه در حال شكل گيرى واحد را ترسيم مى كنند، كه گاه با يكديگر سازگارى ندارد. از طرف ديگر چارچوبهاى معمارى، به عنوان يك ابزار بسيار مهم، در عملياتى ساختن فعاليت طراحى معمارى، و انتقال برخى از ابعاد عملياتى دانش و فن طراحى معمارى در ميدان كار به ساير افراد، نقش كليدى را ايفا مى كند. همچنين متدولوژى هاى طراحى معمارى نيز، راه و روش مشخصى را پيش روى معماران قرار مى دهد. 

با توجه به چارچوبها و متدولوژيهاى معمارى سازمان، به نظر مى رسد وجوهى قابل تصور است که در چارچوبها و متدولوژيهاى موجود به حد کافى به آنها پرداخته نشده است؛ و يا نحوه پرداختن به آنها به نحو مناسبى صورت نگرفته است. اين وجوه را مى توان به عنوان خلاء ها و مشكلات چارچوبها و متدولوژيهاى موجود مد نظر قرارداد. وجوهى نظير :

پرداختن به طراحى معمارى نظامهاى كلان،

رابطه معمارى نظامهاى كلان با معمارى نظامهاى خرد،

تجزيه گرائى عموم چارچوبها و عدم توجه كافى به تركيب در معمارى كه به عنوان روح و جوهره اساسى معمارى محسوب مى شود،

تبيين جايگاه مشخص براى عقلانيت، و رويكرد مناسبى براى پرداختن به آن، 

محصور شدن در ديدگاه چارچوب، به گونه اى كه معمار را در فضاى قالب يك معمارى از پيش تعيين شده قرار مى دهد؛ و از انعطاف پذيرى معمارى و معمار كاسته و امكان اعمال ديدگاه هاى متفاوت و خلاقانه را به او نمى دهد،

محصور شدن در ايجاد معمارى مبتنى بر رويكرد طراحى تابعى و به همين لحاظ محوريت معمارى اطلاعات،

مسئله لزوم تبيين جايگاه مشخص براى لايه هاى مختلف پيامدها و كاركردها،

مسئله تكامل تدريجى معمارى،

و مسئله ديناميسم معمارى.

از وجوهى هستند كه لزوم پرداختن به آنها احساس مى شود. و "چم"، چارچوب و متدولوژى است كه سعى مى كند،  بسترى را براى پوشش و توجه به وجوه مورد بحث فراهم آورد. چم سعى مى کند با حفظ چارچوبهاى موجود، امکان استفاده مطلوب ترى را از آنها فراهم کند. به عبارت ديگر چم سعى نمى كند به عنوان مورد ديگر (آلترناتيو) و رقيبى براى چارچوبهاى موجود نظير زاكمن، فيف و نظاير آنها عمل كند. بلكه برخى ويژگيها را در تعاريف موجود مى افزايد؛ لايه اى را به چارچوبهاى موجود اضافه مى کند؛ امکان ترکيب و استفاده از چارچوبهاى مختلف را تا حد ممکن فراهم مى کند؛ و منطقى را براى اين استفاده تبيين مى کند. به عبارت ديگر چم را مى توان يک فرا چارچوب معمارى به حساب آورد؛ در عين اينکه خودش به نوعى يک چارچوب هم محسوب مى شود. ضمن آنكه چم، هم به وجوه چارچوب در نمايش توصيف معمارى، و هم به وجوه متدولوژى در روش رسيدن و چگونگى انجام فعاليت معمارى مى پردازد. 

سمز محيط زير ساخت مبتنى بر مفاهيم BPM  است. همچنين در معمارى سمز شرايط و خصوصيات BPMى خاص تبيين مى شود. ضمنا BPM متن بازى(Open Source) كه خصوصيات مطرح شده در اين معمارى را برآورده كند، مى تواند مورد استفاده قرار گيرد. وگرنه بايد نزديك ترين BPM (از نظر ساختار)‌ متن باز، مورد بومى سازى و بازنويسى قرار گيرد، تا BPM مورد انتظار حاصل شود.

 طراحى معمارى سمز در دو فاز مستقل انجام شده است:

فاز اول : معمارى غير توزيع شده

فاز دوم : معمارى توزيع

معمارى فاز اول به گونه اى است كه در يك محيط غير توزيع شده مى توان آن را ايجاد نمود.

معمارى فاز دوم به گونه اى است كه همان معمارى فاز اول را (بدون دست زدن به تركيب آن) با در نظر گرفتن تمهيداتى مى توان به صورت توزيع شده درآورد.